Aż wstyd się przyznać, ale ten post .. jak i następnych kilka, czekały na okazanie, ponad rok. Nie ma co się rozczulać, jeno brać się do pracy należy. Więc biorę się.
Pokój moich dzieci miał kolor zielony. Gdy rozpoczęła się era pisania po ścianach, do zieleni dołączyły lawendowe kwiatki. To tu, to tam lawendowo było nam. Lawenda się rozrastała, na ścianach się rozsiała, zieleń rosła ... była wiosna. Dzieciaki swoje, a ja swoje. Nie mówię, że było źle, nie, patent na rysunki ścienne polecam gorąco. Moim problemem było to ... że nie lubię zielonego. Zapomniałam dodać, że w pokoju był regał z książkami i papierami. To mi nie pasowało nigdy do pokoju dzieci ...
do tego ciągły bałagan, zabawki, ta zieleń i te kwiatki , musiałam jakoś uspokoić to wnętrze.
Stało się tak, że jak często u mnie bywa, zostałam z dziećmi sama na 2 dni. Od rana rozpoczęłyśmy z córą opróżnianie szafek ...
przez dwa dni nie skończyłam całości, ale zrobiłam duuuuużo:
W pokoju zmieniło się wszystko, od ciężkiego łóżka, mebli ....sami zobaczcie.
Typowa amerykanka, dwuosobowa. Rozprułam ją, wyrzuciłam całe oparcie, przycięłam boki. Ze starej kołdry zrobiłam poduchy. Miałam kupon materiału, więc zrobiłam z niego nowe obicie i pokrowce na poduchy. Okna przyozdobiły białe zasłony, czekające od dawna na swoje miejsce.
Ściany pomalowałam na biało. Na pomysł kratki wpadłam zupełnie przypadkowo ... ot tak mi wyszło.
Półki i szafki są także pomalowane farbą akrylową.
Nagle moja córka, stała się właścicielką własnego kącika. Ma gdzie trzymać swoje skarby.
W piwnicy od lat czekała szafka. Stara taka, z jakiejś kuchni, czekała i płakała, a cierpliwość popłaca.
Stolik i krzesełka wg mojego projektu i w moim wykonaniu. Ale jako, że jestem z tego kompletu bardzo dumna, poświęcę mu odrębny post.
Starą poszewkę dziecięcej pościeli, wykorzystałam do obicia krzesełek.
